Lucht in een woning krijgt te kampen met verschillende vervuilingsbronnen. Vele daarvan komen van de mens zelf: ons metabolisme verbruikt zuurstof (O2) en ademt koolstofdioxide (CO2) uit, verse zuurstof moet worden aangevoerd en koolstofdioxide moet worden afgevoerd.
Lichaamsgeurtjes, geurtjes eigen aan de keuken of toilet, keukenafval, huisdieren of tabaksrook maken dat de lucht regelmatig moet worden ververst. Ook vocht kan als eens vervuiler worden beschouwd. Via zweet en ademhaling, douchen en baden, poetsen en was drogen, kamerplanten, enz. komen er in een woning dagelijks 10 tot 15 liter vocht onder de vorm van waterdamp vrij. Voeren we dat niet tijdig af, dan stijgt de vochtconcentratie in onze leefruimte tot ongewenste hoogten.
Een bijzondere bron van vervuiling wordt gevormd door open verbrandingstoestellen, toestellen op basis van een vlam die voor de aanvoer van zuurstof aangewezen zijn op de lucht uit de leefruimte: open haard, gasboilers, ketels voor centrale verwarming. Naast het extra zuurstof die moet worden aangevoerd is er ook een potentieel gevaar voor extra vervuilde uitwasemingen. Een vuurhaard die onvoldoende zuurstof krijgt zorgt door de onvolledige verbranding voor heel wat schadelijke gassen, waarvan koolstofmonoxide (CO) de bekendste ‘doder’ is.
Nadelige gevolgen van onvoldoende ventilatie:
- effecten op de gezondheid gaande van irritaties van ogen, neus en keel, over hoofdpijn, vermoeidheid, misselijkheid en allergieën
- effecten op het comfort door geurhinder, tochtstromen of vochtcondensatie op ramen en spiegels
- Teveel aan vocht kan leiden tot schimmelgroei, aantasting van pleisterwerk, verf, behang en schrijnwerk
